کرمان رصد - ۲۶ آذر، یادآور روزی است که جادهها شاهد غیرت، تعهد و ایثار مردانی بودند که بیادعا، تاریخساز شدند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، تا چشم کار میکرد، جاده بود، جادهای که تمامی نداشت، خوب که نگاه میکرد در دوردست، گویی راه زمین با آسمان یکی میشد.
روی به خورشید می راند او هم از پشت شیشه به صورت آفتاب سوخته و موهای نیمه بلندش دست میکشید.
با اینکه خسته بود نمیخواست بخوابد. لیوان شیشهای اش را از چای فلاسک پر کرد و بی آنکه چشم از آسفالت پر از ترک جاده برداردبا حبه قندی چای نیمه گرم را نوشید.
گوش سپرده بود به صدای رادیو که گاه از درهم ریختگی موج هاو صداها، وادار میشد سنگینی تنهایی و سکوت را برگزیند.
یکساعتی مانده بود تا ماه، زیر سایه خورشید آذرماه پنهان شود که کامیونش را که هنوز گرد راه بر تنش بود، روشن کرد و عازم شد.
بیآنکه به دوری راه و دلخوری دختر کوچکش که میخواست بعد از روزها دستان کوچکش را ببوسد، فکر کند.
دوست نداشت حتی یک روز، کلام امام بر زمین بماند.
این، زبانِ حالِ صدها رانندهای است که در روزهای سخت جنگ، با تمام وجود به ندای امام خمینی (ره) لبیک گفتند.
ماجرا به ۲۶ آذر سال ۱۳۶۲ برمی گردد آن روزها که از آسمان و زمین آتش میبارید و مردم ایران تاوان استقلال خواهی شان راپس میدادند.
حدود سه سال از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران میگذشت و کم شدن تولیدات داخلی باعث واردات زیاد کالاهای اساسی شده بود، اما مانند بسیاری از بخشها، ناوگان حمل و نقل جادهای کشور نیز ناکارآمد، ضعیف و فرسوده بود، همین امر امکان تخلیه و انتقال سریع کالاها را ناممکن میکرد.
از طرفی صدام حسین که از حمایت همه جانبه غرب در جنگ با ایران سرمست بود با اطلاع از این موضوع برای حمله هوایی و دریایی به بنادروکشتیهای تجاری و از بین بردن کالاهای اساسی و ایجاد بحران غذایی در کشور برنامه ریزی میکرد در کنار این مشکل افزایش هزینهها و محدودیتهای ناشی از بیمههای جنگی کشتیها باعث شده بود برخی کشتیها امکان تخلیه فوری نداشته باشند، فرسودگی زیرساختهای بندری، کمبود تجهیزات تخلیه و ناهماهنگیهای حمل ونقل ناشی از شرایط جنگی هم یکی دیگر از عواملی بود که به توقف طولانیمدت کشتیها دامن زده بود.
وقتی گزارش این مشکل را به امام خمینی (ره) سکاندار کشتی انقلاب رساندند ایشان در جمع عموم مردم، کامیونداران کشور را به مشارکت در تخلیه هرچه سریعتر کشتیها و انتقال کالاهای مورد نیاز مردم فراخواندند.
این پیام قلبهای مشتاق را به حرکت درآورد و شوری وصف ناپذیر در میان کامیون داران اقصی نقاط کشور برانگیخت، آنچنان شد که صدها نفر از کامیون داران، رانندگان تریلی وحتی رانندگان خودروهای شخصی عازم بنادر جنوبی شدند و حماسهای خلق کردند که تاریخ از ثبت شکوه آن به خود میبالد.
رانندگان با تلاش شبانه روزی و مسئولیت پذیری مثال زدنی در کوتاهترین زمان بار صدها کشتی را تخلیه کردند و کشور را از خطری بالقوه نجات دادند.
این حماسه نشان داد شبکه حملونقل، تنها یک بخش اقتصادی نیست، بلکه ستون پایداری و پشتیبانی مطمئن به شمار میآید.
پانزده سال پس از این رویداد ماندگار، به پیشنهاد وزارت راه و ترابری با هدف یادآوری اهمیت حملونقل در حیات اقتصادی و اجتماعی کشور، شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۷۶، روز ۲۶ آذر را بهعنوان «روز حملونقل» در تقویم رسمی کشور نامگذاری کرد.
امروز، پس از گذشت بیش از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، شبکه حملونقل کشور با وجود چالشهایی همچون تحریمهای اقتصادی، فرسودگی ناوگان و محدودیتهای زیرساختی، همچنان نقشی حیاتی در تأمین کالا، پشتیبانی تولید و استمرار جریان زندگی روزمره مردم ایفا میکند.
۲۶ آذر، یادآور روزی است که جادهها شاهد غیرت، تعهد و ایثار مردانی بودند که بیادعا، تاریخساز شدند.
پژوهشگر و نویسنده: طیبهالسادات حسینی