کرمان رصد - ایسنا/ پارسا فلاح، بسکتبالیست ایرانی و بازیکن جدید کالج اوکلاهما استیت، از مسیر دشوار اما الهام‌بخشی می‌گوید که او را از تیم ملی جوانان ایران تا لیگ معتبر NCAA رساند؛ سفری پر از انتظار، سختی که از خوابیدن روی زمین در آفریقا آغاز شد و به حضور در یکی از تیم‌های قدرتمند دانشگاهی آمریکا ختم شد.
پارسا فلاح، بازیکن ایرانی فصل گذشته تیم بسکتبال کالج اورگون استیت، برای فصل جدید رقابت‌های NCAA راهی کالج اوکلاهما استیت شد. فلاح فصل گذشته در تیم کالج اورگون استیت موفق به ثبت میانگین آمار 12.8 امتیاز، چهار ریباند و یک پاس گل در هر بازی شد.
پارسا فلاح در گفت و گو با شبکه Oklahoma State Athletics در مورد آغاز بسکتبالش و شرایط رسیدن به اوکلاهاما سخن گفت. او اکنون در اوکلاهاما ازدواج کرده و برای تیمش می‌جنگد.
در ادامه گفت و گوی فلاح را می‌خوانید.
نمی‌توانستم انگلیسی صحبت کنم که یک کم ترسناک بود
پارسا فلاح در مورد آغاز بسکتبالش در اوکلاهاما گفت: می‌خواهم از ابتدا بگویم. من در تیم زیر 19 ساله‌های ایران به عنوان کاپیتان بازی می‌کردم و در آن تورنمنت خیلی خوب عمل کردم. بعد از آن چندین پیشنهاد از آمریکا دریافت کردم؛ چیزی که رویای هر بازیکنی است اما به دلیل مشکلات ویزا که بسیار طولانی بود و 3 تا 4 ماه طول می‌کشید، تصمیم گرفتم راهی یک کشور نزدیک شوم. یک کشور آفریقایی را انتخاب کردم و راهی سنگال شدم. وقت ملاقات گرفتم اما نمی‌توانستم انگلیسی صحبت کنم. یک کم ترسناک بود چون تنها 17 سال داشتم و از کشور خارج شده بودم تا رویاهایم را بسازم. برای رفتن به سنگال نیاز به گرفتن ویزا نداشتیم اما افسر فرودگاه به ما گفت نیاز به ویزا داریم و از ما درخواست 2 هزار دلار کرد. به سفارت آمریکا رفتیم و سوال و جواب کردند و گفتند با شما تماس می‌گیریم. سه هفته طول کشید و مطمئن نبودم چه سرنوشتی در انتظارم است. در سنگال هم یک برگه به من دادند که قرار بود تنها دو هفته آنجا باشم و نمی‌شد که به ایران برگردم و دوباره راهی سنگال شوم.
بازار ![]()
6 ماه در آفریقا در بدترین شرایط بودم
او افزود: در آفریقا جایی بودیم که مثلا اسمش هتل بود ولی واقعا شرایط خیلی بدی داشت. من روی زمین می‌خوابیدم شرایط تخت و همه چیز بد بود. برای غذا خوردن هم مشکل داشتم و نمی‌دانستم ویزای من چه زمانی آماده می‌شود. شش ماه در آفریقا بودم و فقط دو بار بیرون رفتم و در یک اتاق با یک گوشی هر روز با خانواده‌ام ارتباط داشتم. سخت‌ترین موضوع برای من این بود که نمی‌دانستم قرار است 6 ماه منتظر بمانم. هر شب که به رخت خواب می‌رفتم به خودم می‌گفتم فردا فردا فردا. دوران سختی داشتم و خوشحالم بالاخره تمام شد و حالا اینجا هستم. به نظرم هر اتفاقی در زندگی می‌افتد با دلیل است. آن موقع دلیل را نمی‌دانی اما بعدا مشخص می‌شود. آن داستان من را قوی کرد و خوشحالم که برای من اتفاق افتاد. من همیشه از خدا تشکر می‌کنم که به من کمک کرد. اصلا شکایتی ندارم فقط چون داستان جالبی بود آن را گفتم.
پدرم می‌گفت قوی باش درست می‌شود
فلاح در پاسخ به این سوال که در این مدت که در سنگال بودی خانواده ات چه می‌گفتند، افزود: در این مدت کار دیگری نداشتم و هر روز با خانواده‌ام صحبت می‌کردم. مادرم دوست داشت به خانه برگردم ولی پدرم می‌گفت قوی باش همه چیز درست می‌شود و انرژی مثبت می‌داد. یکی از دلایل حضورم در اینجا پدر و مادرم هستند. شخصیت من این است که هیچ وقت از سختی‌ها شکایت ندارم. همیشه می‌گفتم همه چیز خوب است. اگر می‌دانستند واقعا چه اتفاقی رخ می‌دهد ناراحت می‌شدند.
به خاطر تحمل همان سختی‌ها اکنون در تیمی قدرتمند بازی می‌کنم
وی در پاسخ به این سوال که اینجا ازدواج کردید و در بسکتبال دانشگاهی هم موفق شدید که به نظر می‌رسد پاداش همه سختی‌ها بود، گفت: اگر کسی به من می‌گفت در 21 سالگی قرار است ازدواج کنم می‌گفتم نه اصلا به هیچ وجه. ولی فهمیدم شخص درستی در مسیرم قرار گرفته است و نباید زمان را از دست دهم. این همان چیزی بود که گفتم پشت هر سختی دلیلی است. اینکه الان برای تیمی با قدرت اوکلاهما بازی می‌کنم به این خاطر است که سختی‌های زیادی را متحمل شدم.
فوتبالیست بودم اما برای آن زیادی قد بلند بودم
او در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه فوتبال و والیبال بیشتر در ایران مطرح هستند چطور تصمیم گرفتی راهی بسکتبال شوی گفت: من با فوتبال بزرگ شدم و با دوستانم فوتبال بازی می‌کردم. والیبال هم بازی کردم. پدرم مربی فوتبال است ولی به من توصیه نکرد که حتما فوتبالیست شوم. یک مربی بسکتبال اتفاقی بازی من را دید و گفت برای فوتبال زیادی قد بلند هستم و بهتر است بسکتبال را امتحان کنم. من گفتم بسکتبال دوست ندارم اما دفعه اول که بازی کردم خیلی خوشم آمد و دو بار در هفته بازی می‌کردم و همیشه منتظر جلسه بعدی بودم و این شروع دوران بسکتبال من بود.
هر روز بهتر می‌شوم
فلاح در مورد بهتر شدن سبک بازی‌اش در اوکلاهما گفت: سبک بازی من فیزیکی است و دوست دارم فیزیکی بازی کنم. اینجا هم بسکتبال فیزیکی است اما در عین حال که فیزیکی بازی می‌کنی باید باهوش هم باشی و از مغزت هم کمک بگیری. بازیکنان اینجا خیلی فیزیکی هستند اما باید تکنیک هم داشته باشند. من اینجا دارم روز به روز بهتر و بهتر می‌شوم. البته چیزهای زیادی برای بهتر شدن و یادگیری وجود دارد.
قبل از بسکتبال شنا، والیبال و فوتبال را انجام دادم
او در پاسخ به این سوال که مهارت پای تو مربوط به بازی فوتبال بوده، گفت: من ورزش‌های زیادی قبل از بسکتبال انجام دادم، شنا، فوتبال و والیبال هم بازی کردم و خیلی فعال بودم و این یکی از دلایل مهارت پایم است.
عاشق گرما هستم
فلاح در پایان گفت: من در آمل که یک شهر ساحلی است به دنیا آمدم. در آمل تابستان‌ها رطوبت زیاد است و یکی از دلایلی که اینجا را دوست دارم آب و هوای گرم است. من عاشق گرما هستم. برنامه ام این بود که به اینجا بیایم و پیشرفت کنم. اول خانه اجاره کردم اما چون هوا را خیلی دوست داشتم، با مردم هم رابطه خوبی برقرار کردم و همسرم هم خیلی شرایط را دوست داشت تصمیم گرفتم خانه را بخرم. این زندگی ایده‌ال من است. دوست دارم وقتی پسردار شدم کشاورزی کنم و اسب داشته باشم و به همین خاطر اوکلاهما بهترین جا برای من است و همسرم هم این شرایط را دوست دارد.