کرمان رصد - همشهری / «چرا «ایران ای سرای امید» خوانده شد؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم دانیال معمار است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
شب عاشورا، وقتی نوای «ای ایران» در حسینیه امام خمینی(ره) طنین‌انداز شد، لحظه‌ای متفاوت شکل گرفت؛ لحظه‌ای که مرز میان نوحه، حماسه، هویت و ملیت را درهم‌آمیخت. اما این تفاوت فقط در اجرای یک سرود نبود؛ در استقبال رهبر انقلاب از آن و گرفتن وعده از محمود کریمی برای خواندن «ایران، ای سرای امید» بود؛ نوایی که از سال‌ها پیش نماد امید و آینده‌باوری ایرانی‌هاست. شب گذشته در شام شهادت حضرت زهرا(س)، مداح به وعده‌اش عمل کرد و یک نوای ملی دیگر در حسینیه پیچید. پرسش اصلی این است: چرا این نوا؟
اول اینکه باید به یک حقیقت انکارناپذیر بازگردیم؛ به پیوند ریشه‌دار «ایران» و «تشیع». هرگاه این دو در کنار هم قرار گرفته‌اند، تاریخ این سرزمین ورق خورده و حرکت‌های بزرگ شکل گرفته است؛ از قیام‌های مردمی گرفته تا مقاومت‌های جانانه ایرانی‌ها. نمی‌توان انکار کرد که این هویت مشترک، ایران را در مسیر استقلال نگه داشته است. در ماه‌های گذشته برخی تلاش کردند چنین القا کنند که «حال که جنگ شده، ایران از امت‌گرایی فاصله گرفته و به ملی‌گرایی پناه برده است». اما این یک تحریف آشکار است. حقیقت آن است که ملت ایران هرگز میان «هویت ملی» و «هویت دینی» دوگانگی نمی‌بیند؛ روحی که در بزنگاه‌ها هم «یا حسین» و «یا فاطمه» می‌گوید و هم «ای ایران».
پس رهبر انقلاب با دعوت از محمود کریمی برای خواندن «ایران ای سرای امید»، بار دیگر همین حقیقت را برجسته کردند که ایمان و ایران یک هویت واحد را می‌سازند. آنچه ملت ایران را پیروز دفاع 8ساله یا 12روزه می‌کند، همین هویت ایرانی-اسلامی است.
دوم اینکه در مکتب فاطمی، مهم‌ترین پیام «ایستادگی» و «مقاومت» تا پای جان است؛ ایستادگی در برابر ظلم و مقاومت در کنار حق. ایران امروز دقیقا در چنین نقطه‌ای ایستاده است: مقاوم، امیدوار و رو به آینده. نوای «ایران ای سرای امید» تنها یک سرود ملی نیست، یک بیانیه است؛ بیانیه‌ای که می‌گوید ایران، خانه امید است؛ نه فقط برای مردمانش که برای هر ملتی که در آرزوی استقلال و آزادی است. امروز چشم بسیاری از ملت‌ها به مقاومت ایرانی‌ها دوخته شده است. سربلندی ایران مقابل دشمنان زورگو، امید را در دل همه آزادی‌خواهان جهان زنده نگه داشته است.
بازار ![]()
سوم اینکه وقتی رهبر انقلاب از کریمی می‌خواهد این نوا را بخواند، پیام روشنی ارسال می‌شود: راهبرد «اتحاد ملی برای ایران قوی» همچنان زنده، جاری و فعال است. در روزهایی که دشمن به‌دنبال ایجاد تردید، دوگانگی و گسست در جامعه است، این پیام معنایی فراتر از یک انتخاب هنری دارد؛ معنای وحدت، استمرار و مقاومت. رهبر انقلاب بارها گفته‌اند: «حرکت ادامه دارد.» این جمله، بدون امید معنایی ندارد. «ایران ای سرای امید» در حقیقت ترجمان همین راهبرد است؛ پاسخی صریح و قاطع به هر محاسبه‌ای که خیال می‌کند می‌تواند حرکت ایران را متوقف کند. این بار در شامگاه شهادت حضرت زهرا و در میان اشک و حماسه، این پیام دوباره بلند شد: ایران همان سرای امید است و امید، همچنان در این سرزمین می‌جوشد.