کرمان رصد - همشهری / «چرا بزرگان ما حضرت‌زهرایی‌اند؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم محسن مهدیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در روایت‌های ماندگار دفاع‌مقدس و مقاومت، یک نقطه مشترک همیشه تکرار شده است: پناه‌بردن به حضرت زهرا(س) در سخت‌ترین لحظات. حاج‌قاسم سلیمانی می‌گوید: «هر وقت در سختی‌های جنگ، فشارها بر ما حادث می‌شد و کاری از دستمان برنمی‌آمد، پناهگاهمان حضرت زهرا(س) بود.» همین نسبت را بارها درباره سیدحسن نصرالله و فرماندهان مقاومت شنیده‌ایم؛ نمونه مشهورش همان خاطره جنگ 33روزه است که مجاهدی از مکاشفه با حضرت زهرا(س) خبر می‌دهد؛ مکاشفه‌ای که وعده نصرت می‌داد و همان هم شد.
جالب‌تر اینکه یک پژوهش آماری در سال97 نشان داد که بزرگ‌ترین انگیزه شهدا برای جهاد، سیدالشهدا(ع) بوده است، اما بیشترین توسل آنان به حضرت زهرا(س).
و اوج این اتصال را در بیان رهبر انقلاب می‌بینیم: «من رزق یک‌سال کشور را در ایام سوگواری صدیقه طاهره دریافت می‌کنم.»
اما راز این نسبت چیست؟
بازار ![]()
چرا بزرگان سیاسی و معنوی ما این‌چنین «حضرت‌زهرایی»اند؟
برای فهم این نسبت باید یک گام عمیق‌تر شویم و نسبت انقلاب و حضرت زهرا(س) را بشناسیم. به روایت رهبر انقلاب رجوع کنیم؛ آنجا که می‌فرمایند پیش از انقلاب، نام حضرت زهرا(س) در مجالس بود، اما نه اینگونه عمیق، فراگیر و برخاسته از دل‌ها. در دوران دفاع‌مقدس هیچ‌کس نگفت رمز عملیات «یا زهرا» باشد یا سربندها «یا زهرا»، اما مردم خود چنین کردند؛ این یک پدیده الهی بود.
راز این پیوند در یک واژه نهفته است: کوثر.
سوره کوثر در پاسخ به طعنه «تو ابتر هستی» بر پیامبر نازل شد. خداوند فرمود: «ما به تو کوثر عطا کردیم»؛ یعنی حضرت زهرا(س)؛ آنکه وجود رسول‌الله را امتداد داد. کوثر یعنی کثرت‌دهنده، رشددهنده، ادامه‌بخش، جریان‌ساز.
حضرت زهرا(س) «کوثر هدایت» است و انقلاب نیز کوثری است؛ امتی را رشد می‌دهد، بلند می‌کند، احیا می‌کند و تعالی می‌بخشد.
بزرگان انقلاب نیز همین‌گونه‌اند. حاج‌قاسم، سیدحسن، شهدا... همگی یک ویژگی مشترک دارند: دستگیری و هدایت؛ ترویج دین، نصرت ولی، دفاع از مظلوم و ایستادن مقابل ظالم.
شهدا بیشترین توسل را به حضرت زهرا داشتند، چون نزدیک‌ترین آینه برای مسیر خود را در او می‌دیدند. هر شهید شمعی از هدایت بود؛ همانگونه که حضرت زهرا سرچشمه هدایت است.
تقارن هفته بسیج و ایام شهادت حضرت زهرا(س) فرصتی است برای یک نتیجه ماندگار: فرهنگ بسیج، فرهنگ زهرایی است. بسیجی یعنی «کوثر شدن»: بسط‌دادن، رشد‌دادن، بلند‌کردن.
اما این چگونه در انسان شکل می‌گیرد؟ پاسخ در آیه دوم سوره کوثر است: فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ؛ یعنی حب و بغض؛ حبّ به ولایت و بغض نسبت به دشمن.
بسیجی وقتی با این دو حس مقدس زندگی کند، حضرت‌زهرایی می‌شود؛ هدایت می‌شود و هدایت می‌کند؛ قیام می‌کند و قیام‌دهنده می‌شود.
به همین دلیل بود که سربندها خودبه‌خود «یا زهرا» شد؛ چون فرهنگ بسیج، ریشه‌دار در کوثر است.
بیاییم این حبّ و بغض مقدس را در جان خود زنده و محفوظ نگه داریم.