کرمان رصد - خواجوی کرمانی که به نخلبند شاعران نیز شهرت دارد؛ بین کرمان و فارس پیوند شاعرانه و دوستانه‌ای را گره زده است.
به گزارش خبر گزاری صداوسیما مرکز کرمان ،. آثار او غیر از مثنویاتی که به شیوه‌ی نظامی سروده، شامل قصاید، غزلیات و رباعیات است. خواجو در بسیاری از قالب‌های شعری طبع‌آزمایی کرده و در موضوعات مختلف سخن گفته است و در بعضی از انواع آن از نوآوران است. خواجوی کرمانی میان روزگار سعدی و حافظ می‌زیسته و آرامگاه او نیز در کنار سعدی و حافظ در شهر شیراز است.
کمال‌الدین محمود کرمانی معروف به خواجو،در 689 در کرمان متولد شد و در 753 درگذشت. در جوانی به سیر و سفر پرداخته و به شهر‌های مختلف رفته، در سلطانیه به دربار ایلخانان و سپس به کرمان و شیراز رفته است.
آثار او به غیر از مثنویات که به پیروی از نظامی گنجوی سروده شامل قصاید و غزلیات است که در کلیات اشعار خواجوی کرمانی گنجانده شده است.
کنگره‌ای که در سال 70 برگزار شد یکی از کار‌هایی بود که در معرفی این شاعر بزرگ انجام شد. خواجو شاعری است که تقلید از شاعران دیگر بسیار در آثار او دیده می‌شود. برای همین به عنوان «نخلبند شعرا» معروف شده است. مثنوی «روضه‌الانوار» نه فقط در وزن بلکه در اسلوب شعری تقلیدی از «مخزن‌الاسرار» است و «گل و نوروز» به پیروی از خسرو شیرین است و «همای و همایون» به شیوه اسکندرنامه است که به‌تازگی ترجمه ایتالیایی آن توسط دکتر ناهید نوروزی در ایتالیا منتشر شده است.
از نظر سادگی بیان کلام خواجو مثل «ویس و ورامین» فخرالدین اسعد گرگانی است و در قصاید عارفانه هم سبک سنایی را دارد. همچنین برخی «کمال نامه» خواجو را تقلید از «سیرالعباد» سنایی می‌دانند.
مجموعه ابیات خواجو نزدیک 44 هزار بیت است.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی