کرمان رصد - خراسان / «حماسه تمام و جنگِ ناتمام!» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم غلامرضا بنی اسدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
31 شهریور 1359 بود که جنگ، رسما آغاز شد و 8 سال همه زندگی ما را دربرگرفت. اینک ایستاده ایم و از فاصله 45 سال به آن روز نگاه می کنیم. چه می بینیم؟ چقدر دقیق می بینیم؟ واقعیت این است که زمان، سنگین و بی‌رحم می‌گذرد. نسل‌هایی که روزگاری در گرمای جبهه‌ها خاکریز می‌ساختند، حالا یا در قاب عکس‌ها جا خوش کرده‌اند و یا با آن قاب های ماندگار فاصله ای ندارند. آنان قهرمانان آن حماسه بودند اما صاحب آن نه. به همین خاطر است که باید پرسید آیا «دفاع مقدس» هم با آنان به تاریخ پیوسته یا هنوز جایی در ذهن و دل نسل امروز دارد؟ برای ما تلخ است نوشتن این اما همین پرسش ساده، سرآغاز تأملی بزرگ است که نسل جدید – دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها – چه نسبتی با دفاع مقدس دارند؟
آن‌ها نه صدای آژیر قرمز شنیده‌اند، نه جبهه دیده‌اند، نه حتی صف نفت و نان را تجربه کرده‌اند. اصلا تصور آن روزها هم برایشان ناممکن است. اما... یک اما همیشه هست که ما را به تامل وامی دارد؛ اما در جهانی زندگی می‌کنند که تهدید هنوز واقعی است؛ نه در قالب تانک و بمب، که در صورت تحریم، جنگ روانی، تهاجم رسانه‌ای و چالش‌های پیچیده هویتی. با این حال، اگر دفاع مقدس برای این نسل تنها به یک مناسبت تقویمی تقلیل یابد، دیگر نه کارکرد تربیتی دارد، نه الهام‌بخش خواهد بود. آن وقت این نسل مثل نهال های جداشده از ریشه خیلی زود خواهند خشکید. باید کاری کنیم که اگر هم برگ و بر و حتی شاخه ای می افتد، ریشه بماند تا نهال به درخت تبدیل شود. ما باید امروز را درست بفهمیم و با مفاهمه با نسل نو راه را باز کنیم.
بپذیریم که فرزند امروز، نسلی پرسشگر است. به‌جای پذیرش بی‌چون‌وچرا، نیاز به روایت صادقانه، تحلیلی و زنده دارد. دفاع مقدس برای او باید به زبان زمانه ترجمه شود، با پرسش‌های واقعی، تصویرهای قابل لمس و ارزش‌هایی که امروز هم قابل زیستن باشند.
روشن است که ایثار، مقاومت، خوداتکایی، امید و مشارکت ملی مفاهیمی نیستند که تاریخ مصرف داشته باشند؛ اما بسته‌بندی آن‌ها باید نو شود. وقتی نسل جدید می‌بیند همان کسانی که در جنگ خاک حفظ کردند، امروز امنیت سایبری، فناوری هسته‌ای، پزشکی نوین و توان بازدارندگی را پایه‌ریزی کرده‌اند، می‌فهمد که دفاع، هنوز ادامه دارد. در حوزه دفاع مقدس حرف مشخص این است که در تشریح و تحلیل آن حماسه سترگ نباید صرفاً از گذشته بگوییم. بلکه باید از امروز از پیوستگی نسل‌ها در برابر خطر، در مسیر پیشرفت، و در فهم ارزش‌های مشترک تصویر بسازیم. از این‌که چگونه نوجوان امروز می‌تواند با صداقت، نه با تحمیل، خود را وارث راهی بداند که با ایمان و ایستادگی نوجوانان عصر پیش آغاز شد. آن وقت خود به حراست از آن میراث خواهد پرداخت و به دیگران هم خواهد گفت اگر دیروز جنگ با گلوله بود، امروز با روایت‌هاست. اگر آن زمان خاک جبهه را حراست کردیم، امروز باید حقیقت را پاس بداریم. و این مسئولیت، تنها با نسل‌های پیشین نیست؛ نسل جدید نیز در این میدان سهم دارد. اتفاقا سهم او بسیار بیشتر است.
بازار ![]()
این گونه است که دفاع مقدس از یک خاطره تاریخی، به یک سرمایه ملی تبدیل می‌شود. سرمایه‌ای که اگر درست مورد استفاده قرار گیرد، نه تنها امروز که آینده ما را نیز با سربلندی خواهد ساخت.