کرمان رصد - شرق / «نهانخانه دفاع از فیلترینگ» عنوان یادداشت روز در روزنامه شرق به قلم کامبیز نوروزی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در فرایند تصمیم‌گیری برای فیلترینگ تقریبا نشانی از رعایت ضوابط و قواعد حقوقی نیست. فیلترینگ بنا بر تصمیم شورای عالی فضای مجازی اجرا می‌شود. مصوبات این شورا قانون نیستند. فقط قانون با رعایت قانون اساسی می‌تواند حقوق ملت، از‌جمله حق آزادی بیان و حق دسترسی به اطلاعات را محدود کند.
مذاکرات شورای عالی فضای مجازی منتشر نمی‌شود. یکی از همین موارد مذاکرات فیلترینگ است. وقتی مذاکرات مجلس شورای اسلامی به شکل‌های مختلف منتشر می‌شود، چرا باید مذاکرات این شورا پنهان و محرمانه بماند؟
بازار ![]()
اصل بر محرمانه‌‌نبودن است. محرمانگی فقط در موارد استثنائی، از‌جمله مسائل مربوط به امنیت ملی است. مباحث فیلترینگ ربطی به امنیت ملی ندارد.
اگر ادعا شود که فیلترینگ از مسائل امنیت ملی است و به همین دلیل مذاکرات مربوط به آن در شورای عالی فضای مجازی محرمانه است، پاسخ این است که طبق اصل 176 قانون اساسی، بحث و تصمیم درباره مسائل کلان امنیت ملی در صلاحیت شورای عالی امنیت ملی است. در این صورت موضوع فیلترینگ خارج از حدود صلاحیت شورای عالی فضای مجازی بوده و باید در شورای عالی امنیت ملی مطرح و تصمیم‌گیری شود.
به گفته رئیس مجلس، در شورا درباره ضوابط فعالیت پلتفرم‌های خارجی در ایران مصوبه‌ای شامل 32 بند وضع شد. چرا متن مصوبه منتشر نمی‌شود؟ مصوبات مجلس، هیئت وزیران، شورای عالی انقلاب فرهنگی و... منتشر می‌شوند، چرا این مصوبه شورا که مستقیما مربوط به حقوق اساسی ملت است، منتشر نمی‌شود؟ او اضافه کرد شورا یک گروه 9نفره را تعیین کرده است که بر اجرای این ضوابط نظارت کند.
این 9 نفر چه کسانی هستند؟ اختیارات و شیوه نظارت آنها چیست؟ نام اعضای کمیسیون‌های مجلس و دولت و کمیته‌ها و کارگروه‌های شورای عالی انقلاب فرهنگ معلوم است؛ چرا نام این گروه 9نفره پنهان است؟
شورای عالی فضای مجازی گزارش مکتوب مستند و مستدلی برای توضیح مزایای فیلترینگ و زیان‌های رفع فیلترینگ به جامعه نداده و به انتقادات مخالفان فیلترینگ پاسخی نمی‌دهد. به‌عنوان نمونه، تعداد کاربران تلگرام در ایران بین
40 تا 50 میلیون نفر و تعداد کاربران اینستاگرام حدود 30 میلیون نفر برآورد می‌شود؛ یعنی این تعداد از انواع فیلترشکن‌های پولی و پروکسی‌های رایگان به‌سادگی استفاده می‌کنند؛ یعنی فیلترینگ اساسا معنی خود را از دست داده و بیهوده است. چرا بر بقای این تصمیم بیهوده اصرار دارند؟
چه شرکت‌هایی با چه هزینه‌ای عهده‌دار اجرای فنی فیلترینگ هستند؟ همچنین فروشندگان فیلترشکن چه کسانی هستند و درآمد آنها حدودا چقدر است؟
در سکوت شورای عالی فضای مجازی، تلویزیون کشور که در انحصار جریانی خاص است، کسانی را به نام کارشناس دعوت کرده که با دادن اطلاعات غلط و نسبت‌های ناروا، از فیلترینگ دفاع کنند. مثلا می‌گویند نباید مردم به محتوای «مستهجن» دست یابند. حرف کاملا درستی است. اما مگر تا امروز کسی از امکان دسترسی به این صفحات دفاع کرده است؟ همه قبول دارند که باید محتواهای مستهجن، فروش مواد مخدر، فروش اسلحه، سوءاستفاده از کودکان، فروش مشروبات الکلی، ترویج خشونت و ترور مسدود شوند. اتفاقا الان که ایرانیان را مجبور کرده‌اید از فیلترشکن استفاده کنند، همه به‌راحتی می‌توانند به این محتواهای غیرقانونی و غیراخلاقی یادشده دسترسی داشته باشد.
می‌گویند بعضی دولت‌های اروپایی هم برای فعالیت تلگرام در کشورشان شرایط گذاشته‌اند. این هم درست است. اما اولا آن شرایط چیستند؟ ثانیا در این کشورها رسانه‌ها و پلتفرم‌ها، مانند اینستاگرام و یوتیوب اصولا آزادند. ثالثا آیا آن مقدار آزادی بیان و امنیت شهروندان برای بیان آزادانه که در همان کشورها هست، در ایران نیز وجود دارد؟ همان مقدار آزادی بیان را برای رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران، نویسندگان و دیگر شهروندان تأمین و تضمین کنید، مشکل حل می‌شود.
مدعی هستند تلگرام نقش «عجیبی» در جهش‌های ارزی کشور دارد. عجبا! از اقتصاددانان بپرسید تا بگویند نوسان‌ها و جهش‌های قیمت ارز در ایران به دلیل برنامه‌های غلط و فساد است، نه چند خبر در پلتفرم‌ها.
طرح چنین ادعاهای سست و بی‌پایه، خلاف اخلاق کارشناسی و اخلاق رسانه است. تصمیمات دستگاه حکمرانی هرگاه با واقعیت‌ها در تضاد باشند، حرمت و ارزش خود را از دست می‌دهند و موجب اختلال نظم‌اند.
نمی‌دانیم در نهانخانه شورای عالی فضای مجازی چه می‌گذرد. آقای پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی فضای مجازی، باید پرده از این نهانخانه بردارد و وعده‌اش را عملی کند. وقت آن است که به ایشان، که خود نور نهج‌البلاغه را در این تیرگی‌ها می‌تاباند، این عبارت از فرمان امیرالمؤمنین به مالک اشتر یادآوری شود که: در برابر پیمانی که بسته‌ای... خود را سپر ساز، ... حتی (گذشتگان) هم وفای به عهد را در میان خود لازم می‌شمردند، زیرا عواقب ناگوار... پیمان‌شکنی را دریافته بودند. پس در آنچه بر عهده گرفته‌ای، خیانت مکن و پیمانت را مشکن... .