کرمان رصد - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
دور جدید درگیری‌ها میان «شهر لیبرال» و «دولت فدرال» با استقرار گارد ویژه در مرکز ایالت اورگان علیه مخالفان سیاست‌های ترامپ کلید خورد
بازار ![]()
یک‌روز پس از دومین مراسم تحلیف دونالد ترامپ، شهردار پورتلند، اورگن، می‌دانست که چهار سال پر تنش در پیش است. شهردار کیث ویلسون در نامه‌ای به شورای شهر نوشت: «ما باید گرد هم آییم تا ارزش‌های مشترک شهرمان، یعنی رهایی از ترس و پناه جستن از دخالت‌های بی‌رویه فدرال را زندگی کنیم.» این جمله، سرآغاز دور جدیدی از تقابل میان این شهر لیبرال و دولت فدرال بود که با گذشت هشت ماه، روزبه‌روز پرتنش‌تر می‌شود.
به گزارش سی‌ان‌ان، در مرکز این مناقشه، سیاست «شهر پناهگاه» پورتلند قرار دارد. این شهر با پیوستن به یک دادخواست علیه دولت ترامپ و تلاش برای تعطیلی یک مرکز «اداره مهاجرت و گمرک» (ICE)، بر تعهد خود به حمایت از مهاجران تاکید کرده است. این مرکز که در جنوب مرکز شهر واقع شده، در طول تابستان به کانون اعتراضات تقریبا دائمی تبدیل شد. اگرچه بیشتر این تجمعات مسالمت‌آمیز بودند، اما گاهی به درگیری، استفاده از گاز اشک‌آور و تعطیلی چند روزه مرکز منجر شدند.ترامپ با توصیف پورتلند به‌عنوان شهری «جنگ‌زده»، دستور استقرار گارد ملی برای حفاظت از تاسیسات «اداره مهاجرت و گمرک» را صادر کرد و ادعا نمود این مراکز توسط آنتیفا و «دیگر تروریست‌های داخلی» محاصره شده‌اند. او پیش از این نیز بدون ارائه مدرک، معترضان را «تروریست‌های مزدور» خوانده و با معرفی آنتیفا به‌عنوان یک «سازمان تروریستی بزرگ»، به حوادث پورتلند به‌عنوان شاهدی بر این مدعا اشاره کرده بود. آنتیفا، گروهی غیرمتمرکز از چپ‌گرایان و آنارشیست‌هاست که به تظاهرات مخرب با چهره‌های پوشیده شهرت دارد.
پافشاری پورتلند بر هویت خود می‌تواند هزینه گزافی در پی داشته باشد. دولت ترامپ تهدید کرده است که کمک‌های مالی فدرال به ارزش 350میلیون دلار را از این شهر قطع خواهد کرد. این فشار مالی پیش از این باعث شده بود شهر لویی‌ویل در کنتاکی از سیاست مشابه خود عقب‌نشینی کند، اما پیام پورتلند کاملا متفاوت بوده است. شورای شهر اکنون در حال بررسی فرمانی است که همکاری هر نهاد شهری با نهادهای مهاجرتی فدرال را به‌طور قانونی ممنوع می‌کند. آنخلیتا موریلو، عضو شورا، این اقدام را پاسخی جسورانه به «دخالت بی‌رویه فدرال» در «دورانی بی‌سابقه» توصیف می‌کند.
مرکز «اداره مهاجرت و گمرک» در خیابان مک‌آدام به نماد این تقابل تبدیل شده است. ساختمانی که زمانی معمولی بود، اکنون پشت لایه‌های حصار، پنجره‌های تخته‌کوبی‌شده و دیوارهای پوشیده از گرافیتی‌های ضد-«اداره مهاجرت و گمرک» پنهان شده است. این مرکز میزبان طیف وسیعی از معترضان است؛ از گروه‌های مذهبی که در روز با سکوت اعتراض می‌کنند تا تظاهرات‌کنندگان پر سر و صداتر در شب.
همزمان با اعتراضات خیابانی، شهرداری پورتلند از ابزارهای قانونی برای تعطیلی این مرکز استفاده می‌کند. اخیرا شهرداری به مالکان خصوصی ساختمان اخطاریه‌ای مبنی بر «نقض قوانین شهری» ارسال کرده است. دلیل این اخطاریه، تخته‌کوبی پنجره‌ها و نگهداری بازداشت‌شدگان برای بیش از 12ساعت در این مرکز عنوان شده که طبق سوابق، 25 بار در 10 ماه رخ داده است. با این حال، حتی برخی از اعضای شورای شهر نیز در مورد توانایی قانونی شهر برای وادار کردن یک نهاد فدرال به تعطیلی، تردید دارند.
در پس این تنش‌ها، خاطره اعتراضات خشونت‌آمیز سال 2020 پس از قتل جورج فلوید همچنان در ذهن رهبران شهر زنده است. در آن سال، پورتلند برای بیش از 100شب متوالی صحنه تظاهرات بود که اغلب به درگیری با پلیس و خرابکاری منجر می‌شد. در آن زمان نیز ترامپ با استقرار گارد ملی، پورتلند را «کندوی تروریست‌ها» نامید. استفاده گسترده پلیس از زور و گاز اشک‌آور، انتقادات شدیدی را برانگیخت و در نهایت دادستانی ناحیه، بسیاری از معترضان بازداشت‌شده را بدون اتهام آزاد کرد.
اکنون مقامات محلی ضمن حمایت از حق اعتراض مسالمت‌آمیز، هشدار می‌دهند که اجازه نخواهند داد پیام معترضان توسط «تعداد کمی از افراد با پیام خرابکاری و خشونت» ربوده شود. با این حال، آنها یک پیام روشن برای کاخ سفید دارند: صرف‌نظر از چالش‌های داخلی، پورتلند نه درخواست کمک فدرال کرده و نه نیازی به آن دارد. شهردار ویلسون تاکید می‌کند: «ما متعهد به حفاظت از حقوق و کرامت همه کسانی هستیم که در اینجا زندگی می‌کنند.» این جمله نشان می‌دهد که پورتلند مصمم است در این نبرد هویتی، بر اصول خود استوار بماند.