کرمان رصد - زومیت / زندگی در نزدیکی دریا با افزایش چشمگیر طول عمر همراه است، اما زندگی در مناطق شهری نزدیک به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها با کاهش امید به زندگی نیز همراه است.
زندگی در کنار آب همیشه تصویری آرامش‌بخش در ذهن ترسیم می‌کند، تصویری که شاید شما را به فکر اسباب‌کشی به مناطق کنار دریا بیندازد. اکنون، پژوهشی تازه نشان می‌دهد این آرامش فقط حسی زودگذر نیست، بلکه می‌تواند اثری واقعی بر سلامت و طول عمر داشته باشد. بر پایه‌ی بررسی گسترده‌ای از دانشگاه ایالتی اوهایو، افرادی که در نزدیکی سواحل زندگی می‌کنند، به‌طور میانگین عمر طولانی‌تری دارند، اما این مزیت شامل حال ساکنان مناطق شهری نزدیک به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها نمی‌شود.
بازار ![]()
به‌گزارش ساینس‌آلرت، پژوهشگران دانشگاه ایالتی اوهایو داده‌های مربوط به بیش از 66 هزار نفر را بررسی کردند تا مشخص شود فاصله‌ی محل زندگی افراد از پهنه‌های آبی، چه تأثیری بر طول عمر آن‌ها دارد. برخلاف تصور رایج که تمام فضاهای آبی را مفید می‌داند، تمرکز مطالعه بر مقایسه‌ی تأثیر زندگی در نزدیکی سواحل دریا و اقیانوس با زندگی در مناطق شهری مجاور دریاچه‌ها و رودخانه‌ها بود.
افراد ساکن در مناطق ساحلی معمولاً بیش از 79 سال عمر می‌کنند.
نتایج به‌دست‌آمده شگفت‌انگیز بود. داده‌ها نشان داد افرادی که در مجاورت ساحل زندگی می‌کردند، به‌طور میانگین بیش از یک سال بیشتر از سایرین عمر می‌کردند. اما ساکنان مناطق شهری نزدیک به منابع آبی داخلی نه‌تنها این مزیت را نداشتند، بلکه امید به زندگی آن‌ها نیز اندکی کمتر از میانگین بود.
جین‌یونگ وو، پژوهشگر سلامت محیطی، می‌گوید: «افراد ساکن در مناطق ساحلی معمولاً بیش از 79 سال عمر می‌کنند، درحالی‌که این عدد برای کسانی که در شهرهای نزدیک به رودخانه یا دریاچه زندگی می‌کنند، به حدود 78 سال می‌رسد. اگرچه عوامل بسیاری در طول عمر نقش دارند و پژوهش نمی‌تواند رابطه‌ی علت و معلولی را اثبات کند، یافته‌ها حاکی از ارتباطی معنادار است که ارزش بررسی بیشتری دارد.
به‌باور پژوهشگران، مجموعه‌ای از شرایط مطلوب در نواحی ساحلی می‌تواند در تفاوت مشاهده‌شده نقش داشته باشد: دمای متعادل‌تر، هوای پاک‌تر، دسترسی بیشتر به فضاهای باز برای فعالیت بدنی و البته، سطح اقتصادی بالاتر که معمولاً با قیمت بالای املاک ساحلی همراه است.
در مقابل، زندگی در کنار منابع آبی داخلی در مناطق شهری با چالش‌هایی مثل آلودگی هوا، فقر، فقدان زیرساخت‌های ایمن برای فعالیت بدنی و خطر بالای سیل همراه است؛ مجموعه‌ای از عوامل که می‌توانند اثرات مثبت طبیعت را خنثی کنند.
همچنین، پژوهشگران تفاوت جالب‌توجهی میان مناطق شهری و روستایی پیدا کردند. ساکنان روستاهایی که در نزدیکی دریاچه یا رودخانه هستند، از مزایای سلامت‌بخشی این منابع طبیعی بهره‌مند می‌شوند، اما این اثر همچنان به‌اندازه‌ی زندگی در کنار دریا نیست. یانی کائو، جغرافی‌دان بوم‌شناختی، تأکید می‌کند که ترکیب عوامل محیطی، اقتصادی و زیرساختی می‌تواند به‌خوبی تفاوت‌های مشاهده‌شده در داده‌ها را توضیح دهد.
با وجود تمام پیچیدگی‌ها، آنچه مطالعه به‌وضوح نشان می‌دهد، این است که حضور مستمر در طبیعت و به‌طور خاص در مجاورت دریا، با مزایای سلامت بلندمدت همراه است؛ مزایایی که شاید فراتر از آن چیزی باشند که تاکنون تصور می‌شد.
وو در جمع‌بندی می‌گوید: «تصور می‌کردیم هر نوع فضای آبی می‌تواند برای سلامت مفید باشد. اما اختلاف معنادار بین ساکنان مناطق ساحلی و آن‌هایی که کنار منابع آبی داخلی زندگی می‌کردند، فراتر از انتظارمان بود.»
نتایج مطالعه در نشریه Environmental Research منتشر شده است.