بزرگنمايي:

کرمان رصد - ایسنا / دانشمندان نخستین گام را به سوی ساخت ژنوم مصنوعی انسان برداشتند.
دانشمندان در تلاش هستند تا ماده ژنتیکی دی‌ان‌ای را از پایه بسازند. این پروژه‌ای بزرگ و بحث‌برانگیز تحت عنوان پروژه «ژنوم مصنوعی انسان»(SynHG) است و نتایج آن، تحت عنوان یک مدل اثباتی در حال انجام است.
به نقل از ساینس‌آلرت، هدف این گام حیاتی، استفاده از طرح ژنوم انسانی برای نوشتن کد ژنتیکی یک رشته بسیار بلند از دی‌ان‌ای در یکی از کروموزوم‌های انسان است که تقریباً 2 درصد از کل ژنوم انسان را تشکیل می‌دهد. کل محتوای دی‌ان‌ای به صورت دیجیتالی طراحی خواهد شد و سپس در آزمایشگاه ساخته می‌شود.
بازار
به گفته حامیان این پروژه، این طرح می‌تواند آغازگر یک انقلاب ژنتیکی باشد و درک ما از دی‌ان‌ای انسانی را به شکل عمده‌ای تغییر دهد و احتمالاً توانایی درمان‌های سفارشی سلولی و پیوند بافت مقاوم به ویروس را فراهم کند. 
«بنیاد ولکام»(Wellcome Trust) با الهام از این احتمالات، یکی از بزرگ‌ترین موسسات خیریه تحقیقات علمی در جهان است که این هفته اعلام کرد که 10 میلیون پوند بودجه برای این پروژه تأمین می‌کند.
پژوهشگران این پروژه گفتند: کار ما مرزی ندارد و ما برنامه داریم که یک کروموزوم انسانی کاملاً مصنوعی را در 5 تا 10 سال آینده بسازیم.
«جیسون چین»(Jason Chin) سرپرست پروژه و زیست‌شناس مولکولی از «موسسه فناوری الیسون»(Ellison) و دانشگاه آکسفورد می‌گوید: توانایی ترکیب ژنوم‌های بزرگ، شامل ژنوم‌های سلول‌های انسانی می‌تواند درک ما از زیست‌شناسی ژنوم را متحول کند و افق‌های فناوری‌زیستی و پزشکی را به‌طرز عمیقی تغییر دهد. ما با این پروژه، در حال ساخت ابزارهایی هستیم که ترکیب ژنوم‌های بزرگ را به واقعیت تبدیل می‌کند.
با این حال، برخی از دانشمندان نسبت به اینکه پروژه «ژنوم مصنوعی انسان» بتواند به چنین نقطه‌ای برسد، حتی با وجود فناوری‌های پیشرفته رباتیک و هوش مصنوعی، تردید دارند.
«رابین لاول-بج»(Robin Lovell-Badge) ژنتیک‌دان از «موسسه فرانسیس کریک»(Francis Crick) که در این پروژه دخالتی ندارد، می‌گوید: من بسیار مشتاق این ابتکار هستم، زیرا شما تنها زمانی می‌توانید چیزی را به‌درستی درک کنید که بتوانید آن را از ابتدا بسازید، اما هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا بتوانیم یک ژنوم کامل بسازیم.
تنها ژنوم‌های ساخته‌شده تاکنون توسط انسان که به‌طور کامل از پایه نوشته شده‌اند، متعلق به ارگانیسم‌های تک‌سلولی هستند که در حداکثر 16 کروموزوم و حدود 12 میلیون جفت باز دارند. دستیابی به این موفقیت به یک دهه کار سخت نیاز داشت.
انسان‌ معمولاً دارای بیش از 30 تریلیون سلول با 46 کروموزوم و 3 میلیارد جفت باز است. «لاول-بج» می‌گوید: در مورد کروموزوم‌های مصنوعی انسانی، اگرچه پروژه فعلی به احتمال زیاد به این مرحله نخواهد رسید، اما ممکن است در نهایت بتوان سلول‌های مصنوعی را با کارایی بالا در آزمایشگاه تولید کرد. با این حال، هیچ پیشنهادی برای ساخت انسان‌های مصنوعی وجود ندارد. ما هیچ ایده‌ای در مورد چگونگی انجام این کار نداریم و احتمالاً این کار بسیار غیر ایمن خواهد بود.
این تیم با وجود مبهم بودن جزئیات این پروژه ادعا می‌کند که با کارشناسان دانشگاهی، جامعه مدنی، صنعت و سیاست در حال همکاری است تا پیامدهای اخلاقی، قانونی و اجتماعی تحقیقات خود را بررسی کنند. پروژه‌هایی از این قبیل الهام‌بخش بحث‌های اجتماعی و اخلاقی درباره امکانات و پیامدهای مسائل پیچیده بهداشتی و تولید مثلی خواهند بود. 
«سارا نورتروس»(Sarah Norcross) سرپرست «بنیاد پیشرفت آموزشی»(PET) که خیریه‌ای برای افراد متاثر از شرایط ژنتیکی است، می‌گوید: ما باید درک کنیم که این نوع کارها بدون جنجال نیست و بسیار مهم است که پژوهشگران و عموم مردم با یکدیگر در ارتباط باشند. عموم مردم باید درک روشنی از آنچه این مطالعه را شامل می‌شود، داشته باشند و پژوهشگران و تأمین‌کنندگان باید درک کاملی از اینکه جامعه می‌خواهد با این علم به کجا برود، داشته باشند.