بزرگنمايي:

کرمان رصد - وطن امروز / «در جنگل کاخ سفید» عنوان یادداشت روز در روزنامه وطن امروز به قلم علیرضا حقیقت است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
نامه جلاد غزه به کمیته صلح نوبل در معرفی دونالد ترامپ برای تقدیم جایزه صلح به رئیس‌جمهور آمریکا نمایه‌ای واضح را از آنچه بر نظام بین‌الملل می‌گذرد، نمایش می‌دهد.
معرفینامه بی‌بی نتانیاهو اگرچه ممکن است یک فکاهی و هجویه بزرگ‌ به نظر برسد اما همکاری‌های 2 جنگ‌طلب بزرگ قرن بیست و یکم، دقیقا نشان‌دهنده از‌هم‌گسیختگی ساختارهای از قبل پوسیده نظم آمریکایی حاکم بر جهان در پساجنگ سرد است. اگر جز این بود، یک جنایتکار جنگی تحت تعقیب به خود اجازه نمی‌داد برای کمیته صلح نوبل نامزدتراشی کند.
نظم و نظاماتی که بیش از هر عامل یا هر کسی، دونالد ترامپ از آن عقب‌نشینی کرده و آخرین ضربه‌ها را به نظم بین‌المللی موجود و رو به احتضار وارد آورده است.
دفتر نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی روز سه‌شنبه نامه‌ای را منتشر کرد که در آن ترامپ را برای دریافت جایزه صلح نوبل معرفی کرده و به «نقش محوری» او در شکل‌گیری روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و چند کشور عرب در سال 2020 اشاره کرده است. بنیامین نتانیاهو در این نامه که تاریخ آن اول ژوئیه و خطاب به کمیته نوبل نروژ بوده که این جایزه را اعطا می‌کند، نوشته است: «رئیس‌جمهور ترامپ فداکاری ثابت‌قدم و استثنایی خود را برای ترویج صلح، امنیت و ثبات در سراسر جهان نشان داده است». نخست‌وزیر خونخوار اسرائیل که برای تشکر از رئیس‌جمهور آمریکا برای همراهی وی در جنگ با ایران، به ایالات متحده سفر کرده، در ضیافت شام با دونالد ترامپ، رونوشتی را از آنچه به کمیته صلح نوبل ارسال کرده، به مستاجر کاخ سفید اهدا کرد.
بازار
در حقیقت، قصاب غزه، رگ خواب ترامپ را مثل خیلی از فرصت‌طلب‌های کنار رئیس‌جمهور پیدا کرده است. ترامپ دوست دارد ستایش شود و نارسیسیسم حاکم بر این نیویورکی خودشیفته، محرکی برای امثال نتانیاهو در تاثیرگذاری بر رئیس‌جمهور یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان است. قبل‌تر از استندآپ کمدی نتانیاهو در کاخ سفید، شیاد دیگری به نام مایک هوکابی، سفیر صهیونیست ایالات متحده در سرزمین اشغالی، با توصیفاتی خداگونه از دونالد ترامپ، او را ترغیب کرد به ایران حمله کند و در نهایت این رئیس‌جمهور آمریکا بود که به تصور اینکه ملهم از پیام‌های الهی و فرستاده خداوند است، در دام این حماقت بزرگ افتاد. در نامه این خدمتگزار اسرائیل خطاب به ترامپ آمده بود: «آقای رئیس‌جمهور! خداوند شما را در باتلر پنسیلوانیا حفظ کرد تا به تأثیرگذارترین رئیس‌جمهور قرن - و شاید در تمام تاریخ -تبدیل شوید. تصمیماتی را که بر دوش شماست نمی‌خواهم هیچ‌کس جز شما اتخاذ کند. صداهای زیادی با شما سخن می‌گویند جناب آقای رئیس‌جمهور! اما تنها یک صدا اهمیت دارد: صدای او (خدا). من برای متقاعد کردن شما با شما تماس نمی‌گیرم، فقط برای دلگرمی دادن. من باور دارم شما صدایی از آسمان خواهید شنید و آن صدا بسیار مهم‌تر از صدای من یا هر کس دیگری است».
سیاست بین‌الملل در جهان ترامپیسم، نه بر مبنای عقلانیت برآمده از ساختارهای حکمرانی، بلکه با توصیفات اگزجره خدمتگزاران معبد ترامپ شکل می‌گیرد. به همین سادگی شیاد دیگری مثل هوکابی می‌تواند نامه‌ای اینچنین بنویسد و این بار جنگ سوم جهانی آغاز شود! البته از جهاتی، معرفی ترامپ به بنیاد نوبل توسط نتانیاهو، کمترین قدردانی‌ای است که او می‌تواند از ساکن اتاق بیضی کاخ سفید داشته باشد. در حقیقت رئیس‌جمهور آمریکا بود که 2 هفته قبل او و ارتشش را از باتلاق جنگ با ایران درآورد. همان طور که استیو بنن، یار غار ترامپ اعتراف کرده، آتش‌بس با ایران فقط برای نجات بی‌بی از مهلکه بود. این تنها کمک معامله‌گر نیویورکی به کودک‌کش غزه نبود؛ مداخله مستقیم ایالات متحده در جنگ و هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای ایران، تنفس دیگر ترامپ به نتانیاهو بود تا زیر حملات ایران له نشود. با این وجود دونالد ترامپ دقیقا باید بابت چه چیزی شایسته صلح نوبل باشد؟ او در کمتر از 6 ماه پس از استقرار در کاخ سفید، فقط جنگ سوم جهانی را آغاز نکرده است اما با تعرفه‌هایش، جنگ تجاری جهانی را ذیل شعار «اول آمریکا» راه انداخته است. او تهدید به تصرف سرزمین گرینلند با توسل به زور کرده است، همان طور که وعده داده کانادا به عنوان ایالت پنجاه‌ویکم به آمریکا منضم شود.
دونالد ترامپ همچنین کارزاری از بمباران یمن را به راه انداخت و ده‌ها غیرنظامی یمنی را قتل‌عام کرد. در اقدامی بی‌سابقه اما رئیس‌جمهور آمریکا برای نخستین‌بار در تاریخ، به تاسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز یک عضو «ان‌پی‌تی» که بیشترین بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را پذیرفته، حمله نظامی کرد ...
... و این یعنی شلیک مستقیم به رژیم منع اشاعه هسته‌ای. ترامپ به خاطر باز کردن قفلی خطرناک در موضوع هسته‌ای (حمله به فردو و نطنز) بیشتر باید تحت پیگرد قضایی قرار گیرد تا اینکه شایسته نامزدی برای صلح باشد.
دونالد ترامپ کلکسیون جو بایدن در نسل‌کشی مردم بی‌دفاع غزه را تکمیل کرده است. رئیس‌جمهور سابق آمریکا با مهمات آمریکایی غزه را به تلی از ویرانه تبدیل کرد و رئیس‌جمهور فعلی حالا می‌خواهد ساکنان این زمین سوخته بایدن و بی‌بی، یعنی مردم غزه را وادار به کوچ اجباری کند تا به این وسیله غزه به ریویرای خاورمیانه تبدیل شود. 
ترامپ، جولانی، تروریست خونخوار سوری را هم یک مرد بزرگ خواند و با او در عربستان ملاقات و در نهایت گروه جبهه‌النصره را هم از فهرست تروریستی ایالات متحده خارج کرد. کشتار گسترده و وحشتناک اقلیت‌های قومی و مذهبی، همچون مسیحی‌ها و علوی‌ها در سوریه، از دیگر اتفاقاتی بوده است که نتانیاهو و ترامپ را به وجد آورده و رئیس‌جمهور آمریکا را به زعم نخست‌وزیر خونخوار صهیونیست‌ها شایسته نشان صلح نوبل کرده است.
اینکه در چنین فضایی 2 شهوتران جنگ که آتش‌افروزی را ابزاری برای کسب و کار سیاسی و اقتصادی خود می‌بینند، در مقابل چشمان جهانیان خود را مفتخر به نشان صلح می‌کنند، جای تعجب ندارد. کمیته صلح نوبل جایی فراتر از سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای برآمده از ساختارهای نظم جهانی نیست؛ سازمان‌هایی که آشکارا در توقف نسل‌کشی بی‌سابقه اسرائیل که روی خونبارترین جنگ‌های تاریخ را هم سفید کرده عاجزند و حتی یک قطعنامه هم نمی‌توانند صادر کنند؛ سازمان‌های اخته‌شده‌ای مثل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که از وظایف قانونی خود منحرف شده و توانایی محکومیت لفظی حمله غیرقانونی به تاسیسات هسته‌ای اعضای خود را هم ندارند. 
در چنین ترتیباتی، صحبت از صلح و ثبات، شوخی حوصله سربری شده و نظم کنونی چیزی جز بازگشت جهان به جنگل انجام نداده است. در این جنگل، ترامپ از قدرت به صلح می‌رسد و نتانیاهو به عنوان بزرگ‌ترین جانی قرن او را به نوبل معرفی می‌کند. به جنگل خوش آمدید!