بزرگنمايي:

کرمان رصد - ایسنا / شرکت پیشرو در حوزه نانوفناوری پزشکی از عرضه خدمات سنتز نانوذرات مغناطیسی پیشرفته با قابلیت اتصال به مولکول‌های هدف‌گیر کوچک خبر داد که انقلابی در درمان هدفمند سرطان ایجاد خواهد کرد.
شرکت «سی‌دی بایوپارتیکلز» (CD Bioparticles) از عرضه خدمات سنتز نانوذرات مغناطیسی پیشرفته با قابلیت اتصال به مولکول‌های هدف‌گیر کوچک خبر داد که انقلابی در درمان هدفمند سرطان ایجاد خواهد کرد.
در گامی بلند به سوی شخصی‌سازی درمان سرطان، شرکت پیشرو در حوزه نانوفناوری پزشکی، «سی‌دی بایوپارتیکلز»، از توسعه خدمات سنتز سفارشی «نانوذرات مغناطیسی متصل به مولکول‌های هدف‌گیر زیستی» (Bio-Targeted Small Molecules Conjugated Magnetic Nanoparticles) رونمایی کرد. این نانوذرات که با فناوری منحصربه‌فردی طراحی شده‌اند، قادرند با دقتی بی‌سابقه به سلول‌های سرطانی متصل شوند و دارو را به‌صورت کنترل‌شده آزاد کنند.
در سال‌های اخیر، درمان‌های مولکولی هدفمند به یکی از امیدوارکننده‌ترین راهکارهای مبارزه با سرطان تبدیل شده‌اند. این فناوری جدید با ترکیب نانوذرات مغناطیسی و مولکول‌های کوچک هدف‌گیر، امکان شناسایی و حمله دقیق به سلول‌های تومور را فراهم می‌کند. برخلاف روش‌های سنتی شیمی‌درمانی که به بافت‌های سالم نیز آسیب می‌زنند، این سیستم هوشمند تنها بر اساس نشانگرهای زیستی خاصِ سلول‌های سرطانی عمل می‌کند.
مولکول‌های کوچک مورد استفاده در این فناوری به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
*مهارکننده‌های آنزیمی: با مسدود کردن آنزیم‌های حیاتی برای رشد سرطان، متابولیسم سلول‌های تومور را مختل می‌کنند.
*آگونیست‌ها و آنتاگونیست‌های گیرنده‌ای: با تقلید یا مسدود کردن سیگنال‌های رشد سرطان، چرخه حیات سلول‌های سرطانی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
به نقل از ستاد نانو، از جمله مولکول‌های هدف‌گیر قابل استفاده در این سیستم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بازار
*اسید فولیک (Folic Acid): با اتصال به گیرنده‌های فولات (FR) که در سلول‌های سرطانی به وفور یافت می‌شوند، امکان درون‌ریزی دارو را فراهم می‌کند.
*مهارکننده PSMA (EC1169): هدفی ایده‌آل برای سرطان‌های پروستات پیشرفته و متاستاتیک.
*گلوکوفسفامید (D-19575): با سوءاستفاده از وابستگی شدید سلول‌های سرطانی به گلوکز، دارو را به داخل تومور هدایت می‌کند.
دکتر مایکل چن، مدیر بخش توسعه فناوری این شرکت، تأکید کرد:
این نانوذرات، پنجره‌ای جدید به سوی نسل چهارم داروهای ضدسرطان می‌گشایند. ما می‌توانیم آن‌ها را برای انواع خاصی از تومورها، از سرطان‌های خون گرفته تا تومورهای جامد، بهینه‌سازی کنیم.