بزرگنمايي:

کرمان رصد - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در شرایطی که رژیم صهیونیستی با حماقتی دیگر، به خیال خام خود تلاش کرده با حملات تروریستی و خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران، بر زخم‌های عمیق ناشی از شکست‌های میدانی‌اش در غزه سرپوش بگذارد، جمهوری اسلامی ایران با صراحت اعلام کرده است که پاسخ این جنون، نه صرفاً یک واکنش، بلکه آغاز پایان رژیمی است که موجودیت نحس آن لکه ننگی بر تاریخ معاصر بشریت بوده است.
 حمله ظالمانه و ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به تأسیسات علمی، نظامی و هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، چهره واقعی موجودیتی را بار دیگر عیان کرد که از بدو تولد جز با جنایت، ترور، اشغال و دروغ نزیسته است. اسرائیل، این رژیم نامشروع و بی‌ریشه که با پشتوانه دلارهای آمریکایی و حمایت رسانه‌ای غرب، برای بیش از هفت دهه با تهدید و وحشت سر پا مانده، امروز در بن‌بست راهبردی گرفتار آمده و تلاش دارد با دست زدن به آخرین فرارهای رو به جلو، سرنوشت محتوم خود را به تأخیر بیندازد. اما این بار داستان متفاوت است.
 ایران، کشوری با هزاران سال تمدن و تجربه، نه‌تنها این تحرکات را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت، بلکه با زبان قدرت، معادله‌ تازه‌ای را تحمیل خواهد کرد؛ معادله‌ای که در آن، جایی برای اسرائیل باقی نمانده است. اکنون لحظه‌ای تاریخی فرارسیده است؛ لحظه‌ای که جهان باید بداند جمهوری اسلامی ایران تصمیم خود را گرفته: پایان جنگ، پایان اسرائیل.
بازار
ایران، یک تمدن؛ اسرائیل، یک توهم
مقایسه‌ ملت کهنسال و ریشه‌دار ایران با موجودیتی شوم و تعفن‌آلود به نام «اسرائیل» نه‌تنها قیاسی مع‌الفارق بلکه اهانت به عقل، تاریخ و انسانیت است. ایران، وارث تمدنی هزاران ساله، کشوری است که پیش از آنکه بسیاری از کشورها حتی نام و نشانی بیابند، فلسفه می‌آفرید، هنر می‌ورزید و امپراتوری می‌ساخت. کشوری که آزاد‌کننده یهودیان از بردگی بود و اکنون نیز پشتیبان ملت آزاده‌ای است که یهودیان صهیونیست از هرگونه ظلمی به آنان دریغ نکرده‌اند. حال آنکه اسرائیل، محصول شوم تبانی استعمار و خون‌ریزی است؛ یک غده سرطانی که با تجاوز، نسل‌کشی و اشغال سرپا مانده است.
اسرائیل، یک بار دیگر قمار کرد و باز خواهد باخت
اسرائیل گمان برده است با تکیه بر چک سفید امضای آمریکا می‌تواند ایران را هدف قرار دهد و از پیامدهای آن مصون بماند. اما این خیال خام به کابوس بدل خواهد شد. جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها روی پای خود ایستاده بلکه یک بار در طول هشت سال دفاع مقدس، در برابر ارتشی تا دندان مسلح که مورد حمایت شرق و غرب بود، ایستاد و پیروز شد. کشوری که صدام را بدون تکیه به هیچ ابرقدرتی به خاک مذلت کشاند، اکنون آماده است تا یک موجودیت پوشالی و متکی به لابی صهیونیستی را برای همیشه به موزه‌های تاریخ بفرستد.
آخرین کسی که فتح ایران را در سر می‌پروراند در چاه فاضلاب به پایان خود رسید و به قطع نتانیاهو سرنوشت بدتری از صدام خواهد داشت. اسرائیل در روزهای آتی شاهد خواهد بود که به ازای هر موشکی به نطنز شلیک شد تاسیسات اتمی مخفی این رژیم هدف ده‌ها موشک قرار گرفت. به ازای شهادت هر فرمانده دلاور ما، ده‌ها جنایتگر ارتش صهیونیستی به هلاکت خواهند رسید و به ازای کوچک‌ترین حمله به تاسیسات کشور، بنادر، پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌های رژیم با خاک یکسان خواهد شد.
ترور، حمله، خرابکاری دلیل روشن برای خروج از NPT
حمله مستقیم به تأسیسات هسته‌ای ایران، ترور فرماندهان نظامی و دانشمندان علمی کشور، تجاوز آشکار به حاکمیت ملی و نقض تمام اصول امنیت بین‌الملل، اکنون نه‌تنها باعث بی‌اعتباری آژانس و سازمان ملل شده بلکه به شکل کامل و روشن، بند 10 پیمان NPT را فعال کرده است. در ماده 10 این پیمان آمده است:هر کشوری در صورت مواجهه با شرایط فوق‌العاده که منافع حیاتی آن را به خطر اندازد، حق خروج از پیمان را دارد. مگر خطرناک‌تر از حمله مستقیم نظامی، ترور نخبگان، و تهدید به استفاده از زور هم وجود دارد؟ پس چه بهانه‌ای برای ماندن در این پیمان بی‌ثمر برای ایران وجود دارد. این پیمان جز ابزار فشار و نظارت بر ایران نبوده است. پیمانی که مرحوم اکبر اعتماد، بنیان‌گذار سازمان انرژی اتمی ایران در زمان رژیم پهلوی نیز، با صراحت بی‌فایدگی و ظالمانه بودن این پیمان را گوشزد کرده بود. حال وقت آن است که جمهوری اسلامی ایران با استناد به همین ماده قانونی، خروج خود از این پیمان را اعلام کند؛ اعلامی که مقدمه عبور از بازی‌های سیاسی آژانس و گام نهائی برای اقتدار برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خواهد بود.
از این پس فقط صدای انفجار خواهند شنید
اسرائیل و اربابان آمریکایی و اروپایی‌اش باید این واقعیت را با پوست و گوشت خود درک کنند که دوران زدن و در رفتن تمام شده است. آنچه از این پس به گوش اشغالگران بیت‌المقدس خواهد رسید، غرش موشک‌هایی است که از اعماق سرزمین سربلند ایران شلیک می‌شوند؛ موشک‌هایی که نه هشدار دارند، نه اخطار، بلکه پایان را به همراه می‌آورند.
سامانه‌های ضدموشک موسوم به «گنبد آهنین» جز فلزاتی بی‌فایده در مقابل موج پرتاب‌های سهمگین موشک‌های ‌هایپرسونیک جمهوری اسلامی ایران نخواهند بود. موشک‌هایی با سرعتی چند برابر صوت، با قدرت مانور بالا و دقت نقطه‌زن که حتی فرصت شناسایی به دشمن نمی‌دهند، آن‌چنان طوفانی در پیکره پوشالی تل‌آویو و حیفا به راه انداخته‌اند که از استخوان اسرائیل جز خاکستر باقی نماند. جنگ‌افزارهای ایران تنها محدود به موشک‌های بالستیک نیست. در زرادخانه‌های استراتژیک ایران، موشک‌هایی با کلاهک‌های سنگین، بعضاً با قدرت انفجار بیش از یک تن ماده منفجره، آماده‌اند تا شریان‌های حیاتی رژیم صهیونیستی را در یک لحظه قطع کنند. مراکز تصمیم‌گیری نظامی، زیرساخت‌های ارتباطی، فرودگاه‌ها، نیروگاه‌ها، بنادر و تأسیسات هسته‌ای غیرقانونی اسرائیل، دیگر هیچ‌گاه خواب راحت نخواهند دید. و این تنها آغاز ماجراست؛ چرا که موشک‌های بارشی، که حامل ده‌ها بمب فرعی هستند، آماده‌اند تا زمین را برای صهیونیست‌ها به جهنم بدل کنند. این سلاح‌ها، مخصوص نابودی اهداف گسترده و پراکنده‌اند و چنان جهنمی در مراکز تجمعات نظامی و مراکز امنیتی رژیم اشغالگر در شهرها به پا خواهند کرد که هیچ پناهگاهی یارای مقابله با آن را نخواهد داشت.
 دشمن باید بداند که در صورت ادامه تجاوزگری و حتی یک خطای دیگر، نه‌تنها پاسخ سخت خواهد شنید، بلکه این پاسخ، از جنس پاسخ‌های گذشته نخواهد بود. از این پس دیگر سخن از یک یا دو پایگاه نظامی نیست؛ سخن از پاکسازی کل جغرافیای اشغالی فلسطین از موجودیت اسرائیل است. از این پس، دوران «عملیات نقطه‌ای» به سر رسیده. راهبرد جمهوری اسلامی ایران، راهبرد محو تام و تمام غده سرطانی اسرائیل از منطقه است. اسرائیل صدای گام‌های فروپاشی را خواهد شنید! آنچه خواهد آمد، سیلاب موشک و کوه آتش است.
صهیونیست‌ها فقط یک گزینه دارند تسلیم یا نابودی
جمهوری اسلامی ایران به پشتوانه مردمی که تمدن‌ساز بوده‌اند، با منطق مقاومت، عقلانیت راهبردی و اراده‌ای پولادین، پاسخ این حماقت اسرائیلی را تا محو کامل آن ادامه خواهد داد. صهیونیست‌ها اگر ذره‌ای شعور برای بقا دارند، باید سردمداران جنایت‌پیشه‌ خود را به پای میز تسلیم بیاورند. تنها راه در امان ماندن شهرک‌نشینان یهودی، کنار زدن جنایتکارانی همچون نتانیاهو و شرکت در طرح بازگشت به کشورهای اصلی‌شان است؛ وگرنه ایران هیچ‌گاه دست از پیگیری جنایات این رژیم بر نخواهند داشت. اگر عقلی در میان یهودیان اشغالگر ساکن در فلسطین اشغالی وجود دارد و خواهان حفظ جان خانواده‌ها و کودکان خود هستند، وقت آن رسیده که پیش از آغاز طوفان، دستان خون‌آلود نتانیاهو و شرکایش را ببندند، پرچم سفید بلند کنند و بار سفر ببندند به سوی همان کشورهایی که دهه‌ها پیش از آن آمده بودند. این تنها راه نجات آن معدود شهرک‌نشینانی است که هنوز به‌اندازه‌ای شعور برای تمایز میان جنایت و امنیت دارند.
جنایتکار مصون از مجازات
در تاریخ بشر کمتر پدیده‌ای را می‌توان یافت که همزمان جنایتکار باشد و مصون از مجازات. اسرائیل این طنز سیاه را تحقق بخشیده است. جنایت می‌کند، می‌کشد، کودک می‌سوزاند، بیمارستان می‌زند، اما هیچ‌گاه محاکمه نمی‌شود. حتی هیتلر، آن جنایتکار منفور قرن بیستم، در نهایت زیر تیغ محکومیت جهانی قرار گرفت. اما اسرائیل در کمال بی‌شرمی، نه تنها از مجازات می‌گریزد، بلکه با وقاحت از کمک‌های جهانی برای ادامه جنایت خود بهره‌مند می‌شود. این شرم تاریخی برای جهان مدعی حقوق بشر باقی خواهد ماند؛ ننگی پاک‌ناشدنی بر دامان کشورهای روسیاه غربی و سازمان‌های بین‌المللی.
پایان یک توهم، آغاز یک حقیقت
ملت ایران تصمیم خود را گرفته است. جمهوری اسلامی ایران، با تکیه بر قدرت ملی، مشروعیت قانونی و حمایت ملت‌ها، نه‌تنها جنگ را تمام خواهد کرد، بلکه اسرائیل را نیز به پایان خواهد رساند. پایان اسرائیل، آغاز آرامش در خاورمیانه است. همان‌گونه که صهیونیست‌ها هیچ سهمی در ایجاد امنیت ندارند، حقی هم برای ادامه موجودیت غاصبانه خود ندارند. تاریخ نشان داده است که موجودیت‌هایی که بر پایه جنایت و دروغ بنا شده‌اند، رفتنی‌اند.
 اسرائیل به شکل درد‌آوری مرگ را تجربه خواهد کرد.
پایان اسرائیل، تصمیم ماست؛ نه احتمال، نه تحلیل، بلکه برنامه‌ای عملیاتی که آغازش را صهیونیست‌ها با حماقت‌های اخیرشان امضا کرده‌اند.