بزرگنمايي:

کرمان رصد - وطن امروز / «نقش اقناع افکار عمومی در تثبیت حقوق هسته‌ای ایران» عنوان یادداشت روز در روزنامه وطن امروز به قلم رها عبداللهی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
22 سال است غرب، بحران ساختگی هسته‌ای را علیه فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به راه انداخته و تلاش دارد با فشار سیاسی، تحریم اقتصادی، تهدید نظامی، غوغای رسانه‌ای و حتی اقدامات تروریستی این حق طبیعی ملت ایران را از آنان بگیرد. طی این سال‌ها پافشاری جمهوری اسلامی ایران بر حق و حقوق ملت خود گرچه در ظاهر هزینه‌ساز به نظر می‌رسد اما مزایای بسیار زیادی برای امروز و فردای کشور دارد. امروز نظام جمهوری اسلامی توانسته با این پافشاری، با کمک دانشمندان مجاهدش، فناوری هسته‌ای را به چرخه تولید انرژی، صنعت، پزشکی، کشاورزی و... برساند و به باشگاه قدرت‌های هسته‌ای جهان وارد شده، توانایی‌هایی به دست آورد که شاید تعداد کشورهای دارای آن به تعداد انگشتان دست هم نرسد. حالا در سال 1404 ترامپ گستاخانه می‌گوید ایران حق داشتن چرخه غنی‌سازی اورانیوم را ندارد و دلیل آن نگرانی‌های امنیتی ادعایی غرب است که هیچ‌وقت هم ثابت نشده اما بهانه‌ای دائمی برای اعمال فشار علیه ایران ایجاد کرده. از نگاه جمهوری اسلامی، برخورد غرب با فناوری هسته‌ای، بخشی از یک تقابل بنیادین است: تقابل 2 گفتمان؛ یکی بر پایه سلطه‌گری و انحصار و دیگری بر پایه استقلال، عدالت و مقاومت. غنی‌سازی اورانیوم، تنها یک فعالیت فنی نیست؛ بلکه میدان آزمون اراده‌هاست. آمریکا می‌داند اگر ایران در این میدان به پیروزی کامل برسد، نه تنها دیگر بهانه و امیدی به سلطه و کنترل آن ندارد، بلکه دیگر کشورها نیز به پیروی از این الگو خواهند پرداخت. از همین ‌روست که فشارها نه متوقف شده و نه محدود به مسائل حقوقی مانده است. رهبر معظم انقلاب در این میدان، آن را بخشی از نبرد بزرگ‌تر برای «اقتدار ملی» و «آینده تمدنی ایران» می‌دانند؛ نبردی که توقف‌بردار نیست. ایشان در بیانات اخیرشان در مراسم سی‌وششمین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی(ره) به طور مفصل درباره لزوم حفظ غنی‌سازی اورانیوم با مردم سخن گفتند و به تبیین ابعاد فنی و سیاسی آن پرداختند و سپس از فلسفه مقاومت نظام اسلامی در برابر زیاده‌خواهی‌های دولت پرسروصدا و بی‌تدبیر آمریکا سخن گفتند. رهبر انقلاب با بیانی ساده برای مردم دلایل موجه و معقول رد پیشنهاد توهین‌آمیز و خباثت‌آلود آمریکا مبنی بر تعطیلی غنی‌سازی اورانیوم ایران را برشمردند؛ ضداستقلال بودن، محرومیت ملت ایران از سوخت پاک و ده‌ها صنعت متأثر از هسته‌ای از جمله پزشکی هسته‌ای، آب شیرین‌کن، کشاورزی، صنعت فضایی...، مأیوس کردن هزاران دانشمندی که در ایران در رشته‌های مختلف هسته‌ای تربیت و مشغول به کار شدند...
ایشان حتی با استناد به تجارب تاریخی گذشته ایران درباره علل بی‌اعتمادی در پیشنهاداتی چون وارد کردن اورانیوم غنی‌سازی شده به جای غنی‌سازی در داخل نیز صحبت کردند و به شبهات این روزها پاسخ فرمودند.
اما خط خبری رسانه‌های معاند درباره بیانات رهبری «بر هم زدن توافق» است؛ خطی که جدید نیست و از همان ساعات اول توسط رسانه‌های پادو به شبکه‌های مجازی پمپاژ شد تا افکار عمومی و بازار را بر هم بزند. 
حضرت آقا در بیانات‌شان چند بار تأکید کردند باید بیشتر از این جامعه را با فواید مهم صنعت غنی‌سازی اورانیوم آشنا کرد. تأکید چندباره ایشان حکایت از یک درد و خلأ دارد. امروز آگاهی مردم نسبت به فواید داشتن چرخه فناوری هسته‌ای با دهه 80 و 90 تفاوت بسیاری دارد، چون در رشته‌های مختلف پزشکی، کشاورزی و انرژی تا حدی اثرات آن را دیده و شنیده‌اند اما این مشاهدات آنقدر پررنگ نیست که تمام جامعه نسبت به حیاتی بودن حفظ حقوق هسته‌ای ایمان آورده باشد. اگر افکار عمومی نداند نظام چرا روی حفظ صنعت هسته‌ای مقاومت می‌کند و هزینه می‌دهد، اسیر مغالطه رسانه‌های بدخواه و زردنویس می‌شود و گفتمان «عقلانیت آمریکایی» - بخوانید گفتمان تسلیم - جای خود را باز می‌کند.
بازار
تلاش رسانه‌های همسو با آمریکا برای وارونه‌نمایی بیانات رهبر انقلاب یا تظاهر به زیاده‌روی ایشان یعنی آنان در افکار عمومی ایران نقطه امید دارند. در شرایطی که اندیشمندان غرب و برخی سیاستمداران‌شان مدت‌هاست اعتراف می‌کنند تحریم علیه ایران کم‌اثر شده و قادر به تغییر چیزی در جمهوری اسلامی نیست و ابزارهای نظامی آمریکا هم با تمام تبلیغات پوشالی‌اش بعد از بی‌آبرویی تاریخی در دریای سرخ و شکست از انصار‌الله یمن، عملاً جزو گزینه‌های مؤثر نیست، تلاش برای خروجی گرفتن از افکار عمومی ایران تنها دستاویز آنان است.
مطلوب‌ترین حالت برای سیاستمداران آمریکایی شکاف بین مردم و حاکمیت است و به همین دلیل سال‌هاست مردم ما را هدف پیچیده‌ترین جنگ‌ شناختی تاریخ قرار داده‌اند. خروجی مدنظر این جنگ آن است که مردم ایران به جای آمریکا، مسؤولان خودشان را عامل مشکلات و فشارها بدانند و همدلی و همراهی خود با سیاست‌های نظام را از دست بدهند.
واکسن بی‌اثر کردن زخم‌هایی که این جنگ ‌شناختی بر پیکره افکار عمومی وارد می‌سازد، تقویت استقلال ملی از رهگذر تبیین است. رهبر معظم انقلاب در بیانات‌شان در حرم امام راحل، اصل تبیین را یکی از سرفصل‌های استقلال ملی در گفتمان حضرت امام خمینی برشمردند؛ تبیینی که هم مخاطبش دل‌های مردم بود هم عقول‌شان. دفاع از استقلال ملی در تاریخ انقلاب اسلامی همواره مردمی بوده. چه در دفاع‌ مقدس 8 ساله، چه در هنگامه فتنه‌های داخلی و خارجی و چه هنگام مداخلات و فشارهای دشمنان که با حضور دشمن‌شکن مردم در راهپیمایی‌ها و انتخابات بی‌اثر شده. 
اگر مردم با آثار و منافع استقلال آشنا نباشند و عزت نفس‌شان تحت تأثیر بمباران مداوم تبلیغات مسموم رسانه‌ای مجروح شود، مقاومت و استقامت‌شان برای استقلال سست می‌شود. 
اکنون که آمریکایی‌ها می‌خواهند با بازی‌های تبلیغاتی در قالب تهدید و تطمیع دروغین، جمهوری اسلامی ایران را با بازی مقصرنمایی تحت فشار قرار دهند تا با شرمندگی در برابر افکار عمومی و رسانه‌ها، از موضع خود خارج شده، عقب‌نشینی کرده و سریعا توافق را بپذیرد، سخن گفتن با مردم و تبیین آنچه به صلاح آینده نزدیک و دور این ملت و سرزمین است واجب‌تر از هر زمان دیگری ا‌ست. ملاحظات امنیتی و کوتاهی‌ها و اولویت ندادن‌ها همواره موجب شده کمتر در رسانه‌ها از تلاش‌های دانشمندان هسته‌ای و ثمراتش رونمایی شود.
سخن گفتن مستقیم همه مسؤولان با مردم (اعم از مسؤولان سیاسی، نظامی، فنی...)، استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای، سینما، اردوهای راهیان پیشرفت با تمرکز ویژه روی گروه‌های مرجع مثل معلمان، اساتید دانشگاه، بازیگران، فعالان رسانه و ورزشکاران اقدامات فوری‌ای است که باید همه ارکان نظام به تأسی از معظم له به آن بپردازند. 
 این بزنگاه، قطعاً آخرین تلاش دشمن برای زمین زدن ملت ایران نیست اما می‌تواند آخرین مرحله بحران ساختگی هسته‌ای باشد و بهانه 22 ساله تهدید هسته‌ای ایران را از دست دشمنان بگیرد. امروز مردم و مسؤولان ایران در برابر آزمونی دیگر قرار گرفته‌اند که بابت آن اول در پیشگاه خداوند متعال و سپس در پیشگاه قضاوت آیندگان مسؤولند. اینکه پای استقلال خود بمانند و کشور را سال‌های سال در برابر زیاده‌خواهی‌های قدرت‌های نظام سلطه بیمه کنند یا اینکه نسبت به پافشاری روی حقوق خود مردد شوند و فشارها و تهدیدها را از این طریق، رسمیت و پایداری ببخشند.